Gözlerimi kapattım şuan.. Birden içim ısınmaya başladı..Güneşi hissediyorum..Açtım gözlerimi.Kızgın bir güneşin altındayım bu vakit..Ayaklarım da yanıyor.Kumlar öylesine sıcak ki..Karşıya bakıyorum masmavi deniz.Mavi kötü olabilir mi? Mavi umutsuz olabilir mi? Mavi hiç hüzün verebilir...

Çok şey istememiştim ki ben aslında..Emek verdiklerimi yaşamaktı yalnızca..Ama hayat hep çok gördü.Şimdi bir kez daha üstelik.. Neyi düşlesem elimde kaldı,cam kırıkları gibi yüreğime battı..Ne için ödün versem sonu hüsran oldu..Şimdi bir kez...

Mutluluğunu da hüznünü de zirvede yaşayanlardanım.Ortası yok..Grisi yok.Ya siyah ya beyaz.İşte bu yüzden çöküşlerim tam çöküş benim. Mutlu olmayı bilen ve sevenlerdenim ne kadar şu sıralar mutsuzluk adına kendime her şeyi yapıyor olsam...

Sen yaz yine ! Hüzünlerini bir kez daha yaz.Hayal kırıklıklarını yaz belki son olur diye. Hayallerinin defalarca yerle bir oluşlarını yaz. Kırgınlıklarını yaz,kızgınlıklarını yaz ! Yaz bir kez daha. Sustuklarını,sabredip dayandıklarını,bağırarak bağıra haykırmak...