Blogumu açtığım günden beri yazmayı beklediğim 2 şey vardı..Gerçekleşmesini bekleyip de tüm duygularım ve mutluluğumla yazmak için can attığım.. İkisini de yazamadım..Çünkü,ikisi de gerçekleşmedi.. İnsanın canını en çok ne acıtır,bilir misiniz ?  Emek...

En iyi bildiğim şeyi yapıyorum yine..Yazıyorum.. Söyleyemediklerimi,anlatamadıklarımı,kimselerle konuşmadıklarımı.. Hani sözlerin bittiği anlar vardır ya,cümlelerin değersizleştiği..O anlar.. Bende o anlarda dudaklarımdan sessiz çıkan cümleleri harfleştiriyorum..Derinleşsin manaları diye.. Belki benim anlatamadıklarımı onlar becerebilir diye.. 'Hadi...

1 Eylül..Takvimsel olarak yazı geride bıraktığımız tarih..Sonbahara geçiş yaptığımız.. Hüznün mevsimidir sonbahar..Bitişlerin mevsimi.. Renklerin değiştiği..Günlerin giderek kısaldığı..Sıcak günlerin serin gecelere dönüştüğü.. Yaz seven biri olarak sonbaharın hüznünü yazın bitiş hüznüyle birleştirerek yaşayanlardanım.. Yazın...