Bugün bir masal anlatacağım sizlere.Bazılarınızın çok yakından şahit olduğu,bazılarınızın da kendinden bir parça bulduğu belki de..

Seneler önce küçük bir kız varmış.Kendi halinde,sıradan bir hayat süren..Bir de çocuk varmış.Onun daha zormuş hayatı kıza göre.Sonra Allah bir şekilde kesiştirmiş bunların yollarını.Bir bakışta aşık edivermiş..Çok kolay başlamamış birliktelikleri..Ama ikisi de en başından beri biliyorlarmış ki birbirlerinin hayatını değiştireceklerini..

Kız çocuğa;'Sen benim beyaz atlı prensimsin' demiş..Çocuk da zaten ilk konuşmalarından itibaren prensesim diye hitap etmeye başlamış.O zamandan sonra birbirlerinin prensle-prensesi olmuşlar.

Kolay süreçlerden geçmemişler.Bir çok oyun,bir çok yalan,bir çok kötülük girmiş aralarına.Kız çok üzülüp,kahretmiş kendini.Ama çocuk hiç vazgeçmemiş ondan.Kız ona git dedikçe o daha çok koşmuş peşinden.Sonra aşk kazanmış tabi ki.Kavuşmuşlar onlar..Söz vermişler bir daha ayrılmamak üzere..

Hayatta gerçek aşk hep zor olur,biliriz..İşte onların aşkı da zormuş.Hayat bu sefer başka bir bahaneyle ayrı düşürmüş onları..Ayrı dediyse kalben değil,yalnızca bedenen ayrılarmış.En ufak fırsatı değerlendirip,hep beraber olmuşlar.Ayrı şehirlerde 4 sene geçirmişler.En sonunda büyük zafere onlar ermiş.Kavuşmuşlar..Artık aynı şehirdelermiş..

Onlar artık her şey daha güzel,daha kolay olacak,hep yan yanayız diye düşünürken.Kader yine bırakmamış peşlerini.İlla zor olacak bu aşk diye.Kötü insanlar onlarla uğraşmış.En kötü yerden yakalayıp ayrı düşürmeye çalışmış.Bu sefer aralarına başkaları girmiş.Çaresiz kalmışlar.Kız çok üzülmüş,çok ağlamış,yine çok kahrolmuş.Elinden hiç bir şey gelmemiş.Hiç bir şey yapamıyormuş.Çocukdan beklemiş bir şeyler.Ama o da fark edememiş gerçekleri.Bazı şeylerin ne kadar zor olduğunu görememiş.Kız ondan destek beklerken çocuk başka şekilde bunaltmış onu.Zaten yorgun düşen,sabahlara kadar ağlamaktan üzüntüden kahrolan kız çocuğa kötü davranmaya başlamış.Çocukta vazgeçmiş en sonunda.

Aslında büyük bir aşkmış onlarınki..Neden böyle olmuş çözememişler..Evet zormuş kavuşmaları..Ama kız tek başına bir şey yapamamış.Hayalleri varmış beraber kurdukları..Çocukları,evleri,gelecekteki tüm hayatlarını hayal etmişler beraber.Birlikteyken mutlularmış da aslında..Ama kader fena halde oynamış onlarla.

Çocuk hep kıza kızmış,ondan vazgeçtiğini sanmış.Ama mümkün müymüş ki onun o gözlerini unutabilmek..

Şimdi büyük yol ayrımındalar..Belki kaderleri ellerinde değil ama seçimleri kendi ellerinde..Eğer beraber olmayı seçerlerse çok daha büyük bir mücadele varmış önlerinde.Buna güçleri var mıymış..?Ya da değer miymiş bunca mücadeleye?

Bu masal ya yarım kalacak sonsuza dek,ya da mutlu sonla bitecek..